Γρήγορα αναφέρω,
πως τα μάτια μου σφαλίζουν.
Γρήγορα αναφέρω,
πως η πνοή μου χάνεται.
Γρήγορα αναφέρω,
πως μόνο οι κτύποι της καρδιάς μου μένουν.
Γρήγορα αναφέρω,
πως σαν τότε νιώθω μάνα.
Γρήγορα αναφέρω,
πως τα γόνατα αγκαλιάζοντας,
βυθίζομαι στο είναι σου,
κι ο κτύπος της καρδιάς σου
δικός μου κτύπος γίνεται.
Τα δάκρυά σου ποτίζουν τη ζωή μου.
Μεγάλωσα μητέρα,
γίνηκα γυναίκα˙
κι όμως τα δάκρυά σου πάντα ποτίζουν τη ζωή μου
κι οι κτύποι σου πάντα δικοί μου κτύποι θα 'ναι.
Γρήγορα αναφέρω,
πως η καρδιά της νιότης μου
απ' την καρδιά σου ανάβλυζε˙
τη δύναμή σου στράγγιζε
κι ολόρθια διάβαινε στα μονοπάτια της.
Γρήγορα αναφέρω,
πως αγάπη μάνας ίσον δύναμη˙
μια αγκαλιά της ίσον άγγιγμα θεϊκό,
που στα ουράνια σ' εξυψώνει...
Πως ένα δάκρυ της ποτίζει ολάκερη την ύπαρξή σου.
Γρήγορα αναφέρω,
πως κι αν πεθαίνω
ακόμα σ' αγαπώ μητέρα,
κι αν ήλθα από σε
σε σένα θέλω πάλι να γυρίσω.
Γρήγορα αναφέρω,
πως μάνα είσαι μέσα μου,
ή μάλλον ίδια εσύ 'σαι η ψυχή μου!
(Αφιερωμένο στην μητέρα μου)
StaliaChristina©
